
Pim: Ik houd niet zo van sport. Niet van het doen van sport,
niet van het kijken ernaar en dus eigenlijk ook niet van het lezen erover. Je
kunt je dus voorstellen dat ik niet meteen enthousiast werd toen jij, Edward,
voorstelde om Mien: Een verborgen
geschiedenis te gaan lezen. Misschien vind ik dit wel het fijnst aan
‘Queerlezen’: ik lees boeken die ik normaal niet zo snel zou gaan lezen, soms
zelfs een boek die mij tegenstaat maar mij vervolgens doet verbazen: zó leuk
kan een ‘sportboek’ dus zijn!
Dat Mien mij zo heeft doen verbazen, komt in de eerste plaats omdat het zo veel meer is dan een boek over alleen wielrennen. Mariska Tjoelker geeft met het boek een beeld van de positie van de vrouw door de jaren heen. Aan de hand van (wieler)sport laat ze zien hoe die positie zich ontwikkelde, voor hoofdpersoon Mien vaak frustrerend langzaam. Een andere reden waarom dit boek belangrijk en mooi is, is dat Tjoelker eindelijk Mien de lof en aandacht heeft gegeven die ze verdient. Nu komen mensen eindelijk in aanraking met Mien als wereldkampioene. Tegelijkertijd leren we haar ook als persoon kennen. Tjoelker zet Mien namelijk niet op een voetstuk door alleen haar wapenfeiten te benoemen, ze schrijft ook over haar gevoelens en angsten en zelfs haar onvolkomenheden worden door Tjoelker opgeschreven. Ze doet dat op een liefdevolle, eerlijke en persoonlijke manier. Mien van Ree had zich geen betere biografe kunnen wensen.
Dat Mien mij zo heeft doen verbazen, komt in de eerste plaats omdat het zo veel meer is dan een boek over alleen wielrennen. Mariska Tjoelker geeft met het boek een beeld van de positie van de vrouw door de jaren heen. Aan de hand van (wieler)sport laat ze zien hoe die positie zich ontwikkelde, voor hoofdpersoon Mien vaak frustrerend langzaam. Een andere reden waarom dit boek belangrijk en mooi is, is dat Tjoelker eindelijk Mien de lof en aandacht heeft gegeven die ze verdient. Nu komen mensen eindelijk in aanraking met Mien als wereldkampioene. Tegelijkertijd leren we haar ook als persoon kennen. Tjoelker zet Mien namelijk niet op een voetstuk door alleen haar wapenfeiten te benoemen, ze schrijft ook over haar gevoelens en angsten en zelfs haar onvolkomenheden worden door Tjoelker opgeschreven. Ze doet dat op een liefdevolle, eerlijke en persoonlijke manier. Mien van Ree had zich geen betere biografe kunnen wensen.
Reacties
Een reactie posten