Pim: Ik houd van boeken die een beetje gek zijn, van
boeken die iets anders doen dan andere boeken. Het verhaal van Benito Benin en dat van Fanny valt daar zeker onder.
Zo schrijft Yolanda Entius vanuit het perspectief van een slak en geeft ze via
de natuur commentaar op onze wereld. Dat werkt een beetje vervreemdend, maar juist
daardoor zul je ook heel erg genieten van het lezen. Deze bundeling van twee
verhalen is zeker een van de mooiste boeken die ik dit jaar heb gelezen. En dan
is het eerste verhaal ook nog eens een prachtige ode aan (gender-)diversiteit!
In Het verhaal van Benito Benin raakt de jonge Lieke bevriend met een
slak, Benito Benin. Het is een slak met een voor veel mensen herkenbaar gevoel:
zijn buitenkant komt niet overeen met zijn binnenkant. Lieke helpt hem daarbij
en Benito helpt haar. Want door deze vriendschap leert Lieke niet alleen meer
over slakken, maar ook over zichzelf. Entius brengt hiermee een origineel
verhaal over genderdiversiteit. Op een mooie manier koppelt ze het thema aan de
natuur: slakken zijn jongen en meisje tegelijkertijd, dus hoe leg je aan een
slak uit hoe dat bij ons werkt? Dat is al helemaal lastig als je er zelf ook
niet veel van begrijpt.
Het tweede verhaal, En dat van Fanny, gaat over een vrouw
met psychische problemen. Ze wordt opgenomen en heeft hulp nodig van haar zus.
Bij haar lesbische identiteit wordt, anders dan bij het eerste verhaal, niet
uitvoerig stilgestaan. Er wordt geen probleem van gemaakt of moeilijk over
gedaan. Het is gewoon zo. En dat is precies hoe het onderwerp vaker benaderd
mag worden in de literatuur. Net als Het
verhaal van Benito Benin heeft dit verhaal bijzondere en vervreemdende
elementen. Maar ook hierbij geldt weer: je zult heel erg genieten van het
lezen.
Edward: Yolanda Entius is – belachelijk &
ten onrechte – geen schrijfster die ik goed kende. En dat is belachelijk &
ten onrechte, want a): ze schreef al zes boeken, waarvan heel wat plekken op
jaarlijstjes en prijzenlonglists kwamen, en b): Het verhaal van Benito Benin en dat van Fanny is een verrassend boek.
De
schrijverskeuzes die Entius maakte (bijvoorbeeld: een verhaal van een dubbend
meisje vertellen aan de hand van een slak die zij gedachten toedicht) zijn
fris, een tikje brutaal, maar je neemt ze meteen aan. Deze twee novellen zijn
origineel, en ze lezen ook heel fijn. In het verhaal En dat van Fanny raakt het lot van Fanny je, maar óók dat van zus
Joy, op wier schouders alle zorg terechtkomt.
Dus
ja – deze verhalen zijn bijzonder én ontroerend. En tenslotte: goed naast
elkaar geplaatst. Fanny uit het tweede en Lieke uit het eerste verhaal zijn
twee verschillende personen (eentje aan het begin van haar leven en eentje aan
het einde), maar beiden zijn dwalende, en beiden hebben een ander levend wezen
nodig die hun verhaal aanvult. Dus: jaarlijstje? Prijzenlijstje?
Reacties
Een reactie posten